Yaşamak Öyküsü
Ah ! Kasım Yalnızlığım,
Karşılaşmalarımız nicedir bu cilveli rüyada,
Meyilini hissettiğim kalplerde kaybettim sevgiyi.
Kendime icat ettiğim hüzünlerle ördüğüm duvarıma astım şiirini;
“O,asla gelmeyecek..”
Yeşillenmek için bekledim baharları,
Yaşamak öyküsünde kimselerin vakti yok.
Kör bir adamı görmeye..
Her ay her mevsim yalnızlık verir aslında. Sadece biz kalabalık olmayı severiz. Kalabalığa kaçış ve kurgusal bir dünya kurarız kendimize. O yapraklar sürekli dökülür saçlarımız gibi ama biz Kasım'da görmeyi seçeriz en çok. Hazan mevsimi kendisini görene baharda yüzünü gösterir bir şekilde diyerek tebriklerimi bırakıyorum. Selamlar 🌾