Yaş/ama/n/ın Dön/gü/sü/dür Aşk

aklım/dan firar edip

"saklım"a düştü/n ya

müjganım hep ıslak ça

bolca da ahmakça

akıyorsun hep gözlerimden

puslu geceye

geceden heceye

flu'su

salkım saçak

menzil dışısın artık

lâl dilimden

bu saatlerde

ne iradem kâr eder sana

ne de yenilmez gururum

suskunluğunun zehriyle

vur/ul/ma/'yı bekler durur/um

nişanğah aynan da

yatıp kalkarken umarsız

her gece her gece

ki

yaşamak isterken delice

çekerim aşkı kın'ından

geceyi

kendimi

ve seni

taammüden kırmızıya vururum

boşalır içim kıpkızıl

sanrılı avuçlarıma

geceyi

kendimi

ve seni

imgenin koynunda bulurum

kapatırım gecenin göz kapaklarını

örterim yıldızların üstünü

düşlerim üşümesin diye

hep selamlayarak

efsunlayacağım

"yaşamak" denilen dirim'i

döngünün yasası

ve de

sebil armağanıyla

o

dik/eni kanatan

yeni yeni

sancılı sevi'lerin eşiğinde

sabaha gülümseyen

ay/ak ucunda...

20/21:Mayıs:2019