Yaşamın Yeni D/ili Sensiz Sessiz

bir kız gibiydi gökte hilal
giderken
duvağının saçaklarından hüzün damlasa bile
kendine özgündü berraklığı
ufuk çizgisinde
sürgün götürdüm,ayrılığı
kiremit yığıntıları,intiharlarımla kırılırken

gözlerim biraz sulaktı
endişelerim saçılıydı etrafımda
biraz korkuluydu acemiliğim
ilk defa kalbim
gökteki yıldızlar kadar,uzakta kalacaktı
siyahtı kaderim
siyahtı yazgımın mürekebinden damlayanlar
kalbimde ağır bir ağrı
yeni bir ad/res
yeni bir mekan
yeni bir yaşam
s/özüm ona kaçış
bu derine d/alış

kibritin ucundaki alevin
rüzgara direnişi kadar cesaretim
tutuşup yanmak var
savrulup küllere,dağılmak var
cılız bedenim, her an esir gibi nefesine
üflesen hemen kuruyacak ıslaklığım
belki döneceğim geri
kaçmak faydasız,sana bitmiyor tutsaklığım

siyah dünyamın içinde
arınmaya çalışan bir varlığım
seccademde rükü eder
bağışlanmak için pişmanlığım

saçlarımda tel tel hüzünler
dar ve buz lahitler,boğuluyorum
içimde bir kayboluş
ve sırtıma yapışan illet bir sıtma
karıncalar sarıyor,dört bir tarafımı
kırıklarımı eşeliyorlar
beni burdan al
dallarımdan kopmadan
yaşamın yeni d/ili,sensiz sessizmiş
yanımda sen olmadan


götür beni, doğup büyüdüğüm toprağıma
alıştım ,bana özgü dert dolu otağıma