Yaşanmıyor Gibi

Bugün de yine akşam oldu
Serinliği içime doğru usulca sokuldu
Epeydir olduğu gibi kuytu bir üşüme
İnim inim inlemeye başladı bedende
Hava karardı mı yoksa hep böylemiydi
Diye düşünürken
Gündüz ile gecenin farkının kalmadığı görüldü
Kendimce...
Akşamın bu matem istilasına alışamadım bir türlü
Hâlbuki yeni bir günün müjdecisi değil miydi akşamlar
Onca dillendirip budaklandırdığım sözleri
Dinlemedikçe kahrolası gönül
Yaşanmıyor gibi ne gün ne gece
Zihinde dolaşan beyhude bir düşünce sarınca her yanı
Saplanıp kalınca beton kalıpların içine
Hiçbir içtimai vaziyete sirayet edemeyen
Bir sakat mahlûkata dönüverdik
Bazen gecenin bir vakti geldiğinde
Hastaların ölmeden önceki o iyi hali gibi bir şey
Yaşadığım da oldu tabi
Ama yine az sonra ölüverdik
Bir inziva çeşidi midir nedir bu bilmesem de
Kaplumbağadan beter içimize çekiliverdik
Akşam olunca bir başka terk ediş hâsıl oluyor
Sırtı pek karnı tok bedenimde
Bir garip cızırtı çınlıyor
Yarı yırtık kalbimde
Akşamın o bedbaht sesi geldiğinde olan oluyor
Yaşanmıyor gibi bir vaziyet var her halimde