Yaşar Abi

Tevazunun çağımızdaki vücut bulmuş hâli,

Söylemezsem çatlarım, inan affet Yaşar abi!

Sözlerim ne yalan, ne iltifat, ne de melâni;

Duruşunda tarifsiz güzel bir iffet, Yaşar abi!

Gülüşün tebessüm; kahkahanı görmedim.

Sesin, seslerin altında nefs'e prim vermedin.

Adımların edep dolu, toprağı hiç germedin.

Varlığın herkese ayrı bir haslet, Yaşar abi!

Ses tonunda bir başka; bakışların samimi.

Sanki Asr-ı Saadet'ten esen rüzgâr misali.

Hâlin, Hakk'ın rızasını gözetenlerin hâli.

Yolu iman olanların sonu vuslat, Yaşar abi!

Aynı yolun yolcusuyuz, çok görüşemesek de;

Allah için bir araya gelerek konuşamasak da;

Fani dünyanın faniliğine hiç alışamasak da,

Bâki sevdaya duyuyoruz hasret, Yaşar abi!

Sözlerim iltifat değil, daha fazlası var sende!

Yüzüne söyleyemesem de sevgin yüreğimde.

Kişiliğinden bir nebze olsun isterdim ben de.

Boğazıma kadar doludur gaflet, Yaşar abi!