Yaşarken Ölüm

cehennemin ateşi sarmış bedenimi,
kime dokunsam yakarım bir kor gibi,
canım yanarda,
yine yürürüm çıplak ayakla,
ellerim tutmaz kimseyi,
felç olmuş misali....
taşlar var elimde,
oturtamadım yerine,
çok ağır geldiler, bu sıska bedenime...
bir hammal misali taşırım acıları,
ölmüş çocukluğum,
büyümeyen hayallerimle,
kısalmış bedenim, yok olmuşum..
şimdi yol alıyorum bilinmeyen hayatlara,
yolları çekiyorum gelmiyor ama,
uzuyor elimde her çekişimde,
uzak kaldım, doğmamış mutluluklarıma..
kimbilir kaç bedenin suyunda hayat bulacağım,
kimbilir kaç bedeni bu sıcaklığımla kavuracağım,
ölmem ölmemde yne can bulacağım,
ölmüşlerin bedenine hayat katacağım...
kendi çöplüğüme gömülüyorum yine,
neden aramıyorum, çünkü en mutlu anım...
yavaş yavaş intikam ateşi yakacağım,
az kaldı yakmama ve yanmama,
az kaldı bu dünyayı cebime almama...