Yaşayamadım

O kadar meçhulüm ki hayat yolunda
Hep başarısızdım onun okulunda
Bak yine yalnız kaldım en sonunda
Kaderim yalnızlığa alışamadım

O kadar yalnızım ki sana muhtacım
Dertlerle nöbetteyim dinmiyor acım
Yıllar geçti fakirlik görmedim amma
Bir parçacık sevgiye gönülden açım

Herkes gülüyorken ben ağlıyordum
Herkes geziyorken ben bekliyordum
Dostlarım mutluluktan uçuyorken
Ben ise dertlerime çare arıyordum

Yaşayamadım yaşayamadım
O mutlu günleri yaşayamadım
Alışamadım alışamadım
Dertlerle yaşamaya alışamadım