Yaşayan Bilir

Düştü takvimden bir yaprak daha,
Bu günde seni sensiz yaşadım,
Beni sensiz bırakıp gitmemişsin gibi.
Sana koşuyordum usanmadan,
Sanki tutacakmışım gibi.

Öyle yakındın ki
Ama bir o kadar da uzaktın ki...
Mana gelişin mutluluk doluydu,
Ama gidişin acılarla doldurdu yüreğimi.

Sen yoksun şimdi yakınımda.
Seni sensiz yaşamak,
En kötü kader olsa gerek.

Bana çok yakındın,
Ama bi o kadar da uzaktın.
Yüreğim şimdi kan ağlıyor;
Bunun adına kader diyorlar.

Biz istemedik kaderimiz böyle olsun,
Biz yazmadık alnımızdaki yazgımızı.
Şimdi sen yoksun, yok !

Düşün sen diye hayaline sarılmak,
Bu yalan dünya da;
Seni sensiz yaşamak,
Öyle acı, öyle zor ki.
Bunu sana anlatacak,
Bir söz yok bende.
Anlatması olanaksız,
Bu içimdeki acıyı,
Sadece yaşayan bilir.