Yaşıyoruz İşte

ne yaşıyorsun sen 

a benim canım

canımın içi cancağızım

sol mineur acılar içinde 

yalnızlığım 

kalabalıklar içinde 

çırpınışım 

sanki bi can havliyle hücum ederken kapıya

sıkışıyor parmaklarım

ellerim dua gözlerim yağmurlar içinde

ormanlar talan 

yangın ormanlar  

ormanlar kaçış

milyonlar içinde bi çırpınış 

yüreğimde bi acı

yok oluş 

bi evlat nöbet geçiren

anlayamazsın beni

cam önünde özgürlüğe hasret bekleyenleri

parmaklıklar prangalar ve düşünceler

ismini bile söyleyemeyen çocuğun bakışlarında baba olma hissini

ne yaşıyoruz biz 

özgürlüğü kümese tıkılı güvercin bi gecekondunun çatısında 

kömür isine bulanmış varoş yakada 

bunca bilinmezliğin içinde işte ben

varoşun tam ortasında 

sakat yüreğimde evlat sevgisi yarım kalmış bir baba 

hüngür hüngür ağlamak isterken ket vurulmuş tabaklanmış deri gibi sert 

kalabalıklar içinde yalnız 

ıssız ve kederli 

yaşıyoruz işte 

hasbelkader iniltiler içinde...