Yatağına Dönen Irmağım

Sevgili,
Bilmen gerek,
Kırık bir kalp taşıdım yıllar yılı.
Saklıydı,
Yasaklıydı hep...
Yokluğunda kaç erguvan siyaha döndü
Kaç çocuk doğdu ve öldü...

Bir dağ başında,
Şarkılar söyletmek için
Saçımda inlerken rüzgâr
Nedir şimdi,
Yeniden elime dokunma ihtimalin...

Uzak bir adresteydin...
Bense, başımı göğsüne yaslayıp;
?'Şu yalan dünyaya etmedim meyil
Beni dost bildiğim alçak öldürdü
Alnımdaki yağlı kurşunlar değil,
Sırtıma saplanan bıçak öldürdü...''
Diye diye,
Dertleşmek istedim seninle...

Ey yatağına dönen ırmağım
Hoşgeldin!
Kapan kucağıma.
Zaten senin toprağınım.
Sıra söğütlerin aksiyle beraber
Tual sende
Fırça sende
Sevdamızı istediğin renge
Boya sen de...
Birbirimize karışalım...


Kimi çağlayarak
Kimi ağlayarak
Senelerden öç alırcasına
Akalım dağlardan ovalara....