Yavaş Yavaş

Üç beş satırlık veda kaldı ardımızda

Toprak kurudu çiçekler soldu

Çürüdü köklerimiz,sarardı yapraklarımız

Ne sen kaldın ne ben...

Üç beş satırlık anı kaldı ardımızda

Diyar diyar gezdi bedeviler

Hikayemiz dolandı dilden dile

Anonim bir türküye söz oldu 

Kimisi bağıra bağıra söyledi

Kimisi içten içe mırıldandı.

Üç beş satırlık huzur kaldı ardımızda

Sımsıkı sarılmalar sıralandı günler boyu

Küçük gülümsemelerle dolu konuşmalar

Sarpa saran cümleler yazıldı, çizildi.

Üç beş satırlık göz yaşı kaldı ardımızda

Duvarlar yosun tuttu,tozlandı kalemler

Paslandı kalpler kirlendi mutluluklar.

Ne sen kaldın ne ben,

Ne de biz dolu korkular.