Yavru Ceylan

Gün düşerken gecenin koynuna
Yamaçtan aşağı sallanan dere boyunda
Bir ceylan sekidi ılgaz dağlarından

Gökyüzü ağlarken yâr yokluğuna
Eğildi içmek istedi
Pınarın buz sularından

Titrekti cılız gövdesi
Korkuları belirdi kara gözlerinde
Dokunmak istedim,ürktü

Nakışlamış çehresini yaradan
Vurulur endişesiyle
Çaresizdi yavru ceylan

Daha nasıl anlatayım
Evliyaların toprağa yüz sürdüğü
İbadetlerin kervanı memleketim

Bir zalime yakmışım abayı
Sıtkım sıyrıldı pervaneye dönmekten
Kalbim kâbus,ruhum yaralı


Kastamonu'dan bir rüzgar esti buraya,
Ürkek çekingen bir avazla vardı yanıma,
Yar kelam yollamış kavuşmaya az kala...
Maralım

14/06/2012
İZMİR