Yavrum Biriciğim
Sen kelimelerin yetersiz kaldığı
Hasretimsin
Yine yaktın içimi
Taa derinden
Ne gözlerim görüyo sen yokken
Ne de dilim konuşuyo
Sen gittin
Ben bittim
Sen gittin
hayat bitti
Keşke yanımda olsaydın
Olsaydın da
Bir ateş parçasına dönmüş yüreğim sönseydi
Sineme sarsaydım
Bir solukta çekseydim kokunu
Ciğerlerimin en hücra köşelerine
(B)ir bilsen sensizliği
(U)ğruna ömrümü feda ettiğimi
(R)üyalarımda ağlayarak isminle uyandığımı
(A)h bir bilsen sensizliği
(K)oşup annem diye bir sarsan beni
İçim içime kan kusuyorum
Kalbim çok sızlıyor
Ölüyorum ...Ölüyorum yavrum
Ve çok korkuyorum
Ölmekten değil
Acı çekerek
Sana doymadan ölmekten korkuyorum
Yavrum , biriciğim
Bedenim buz kesti
Gözlerim kan
Dermanım kalmadı
Yüreğim yine senin
Ama yaralı
Yavrum, biriciğim
Ölüyorum
Ve çok korkuyorum
Ölmekten değil
Sana doymadan ölmekten korkuyorum
Feryadı figandı canda can
Rabbim güzel olanı bahşetsin kavuştursun her an
😙😙😙😙😙😙
..o bilemediğim çok özel annelik duygusunun özlemle yoğrulduğu en yoğun sevgi halinde ifade edilmiş dizeler..teşekkürler elif hanım..tebrikler...
Bir zamanlar bu duyguyu çok yoğun yaşadım hala yaşıyorum elbette,
En çok acıtan budur bence,Allah korusun yavrularımızı..
Sevgiler...
hüzünlü burkan bir paylaşım🤐