Yaz Bir Kenara Kış İçimde Kalsın

Yaz bir kenara kış içimde kalsın
Sen bana aldırma
Düşünme kara kara...
Teninde ben siyahımsı benekler
Ya da
Kahverengi güneş lekeleriyim yüzünde varsay



Koyuver gitsin benli düşüncelerin akşam yelleriyle
Yetsin karanlığa yarasa kanatlarına tutunup
Bırakıtların öngörülemez
Ve cezbeden hayallerinde
Saklanmış umutları arıyorum sende
Kaç zaman sonraya kalmış
Ey yar unuttum sanma bak işte içime doldun
Yavaş yavaş doğarken ay


***
Yaz bir kenara kış içimde kalsın
Buz tut en katısından çözülmemek üzere
İçimdeki nara aldırma
'Geçti, gitti', desinler; ne gam

....
Ki bitmişliğimde yankılansın akşam
Karanlık karanlıklara çarpa çarpa yol alsın
Sadece gözlerin yeşiliyle bende kalsın



Sokak panolarında donuk resmin hafızama kazılmış
Akşam alacasında beliren yalnızlığım
Ufkun eteğine teyellenmiş yüzün
Yıldızlar gözlerin olsun
Yoldaşımdır hüzün aldırma
Ben yalnızlığını sararım
Yalnızlık türküsü söylerken bakışlarımla
-Baktığın yerdeyim hala sakın ola kaşlarını kaldırma


Üzgünlüğünü yansıtan o huzmeler aydan
Bana düşüyor sevgili
Dedim ya bırak içinde savaşmaktan
Dur gayri
Yenilgiler bana yazılsın tarih boyu
Kazanan sen ol yeter ki


***
Ne bilinmedik imgeler denizinde
Hayal kulaçları at sükûta b/ağlamak üzere
Ne en güzel betimsel görüntüyü vermeye can at
'Desinler diye', gitme yâr
Sadece mevsimlere b/ak
Yaz bir kenara kış içimde kalsın
Aldırma dolu dolu ak
Kenarı yıkılmış derelerde ç/ağlamak üzere


-Nasılsa
Haczedilmiş bizim olmayan hayatı
Tüketiyoruz bilinçsizliğimizde umursamadan
Kendimizi kendi ellerimizle
Yarattığımız müstakbel tehlikeleri
Bir anlığına yaşamaya can atıp
Göçüp gitmeye-



....Kemer, 09.07.2012...