Yazgi

şu yürek
sana çarpar
tüm acılara gögüs gererek
şu gözyaşları
sana akar
akar
sarp yalnızlığımın açtığı
yaraya
kanar
bu sessiz geceler
yazgımın acizliğinde...

ve sevdam,
aç kalmıyor yine de
sen varsın
yüreğini terkettiğim evrende
bir de ben
yaşıyoruz işte
sen kendi aleminde
ben de
acılarlarla
yaşamı tüketerek...