Yazık Oldu İnsanlığa

Gecenin ortasındayım

Garip düşünceler içindeyim

Yalnızlık sarmış kalbimi

Kalbim, ruhumla beraber eziliyor.

Sarılacak bir dal arıyorum

Bulamıyorum!

Kime sevgi gözüyle bakıyorsan

Anın da darbe yiyorsun

Kime bu benim dostum

Diyebilirsin!...

Saygı sevgi kalmamış, gönüllerde

En yakınında bile darbe hazır

Hani o benim candan sevdiklerim

Hepsi de birer birer kaybolmuşlar

Büyük hasret içindeyim

Ağlamak istiyorum

Ağlayamıyorum!...


Özlemler sarmış ruhumu

Ne yapsam gideremiyorum

Ne şarkılarda, ne şiirlerde teselli bulabiliyor

Kalp kırmak hiç bana göre değil

Hassas yüreğim eziliyor

Nedir bu insanlarda gördüğümüz

Kıskançlık mı, kindarlık mı?

Bilemiyorum!...

Sarıldım anılara

Albümdeki resimlere

Baktıkça kendimden geçtim

Gözlerim yaşardı, kalbim daraldı

Hani o gülerek bakan yüzler

Nerede o sevgiyle bakan gözler

Nerede o sevgiyle sarılan kollar

Hepsi birden yok olmuş

Yazıklar oldu, kaybolan insanlığa

Yazıklar oldu!



18 Ekim 2020 5772 şiiri var.
Beğenenler (3)
Yorumlar (4)
  • 3 yıl önce

    Kaybolan insanlık... Tebrikler...

  • 3 yıl önce

    "Yazıklar oldu, kaybolan insanlığa

    Yazıklar oldu!"

    Gönülden tebrikler Sevim hanım... Şiirinizi kutlarım.