Yazık Oldu İnsanlığa
Gecenin ortasındayım
Garip düşünceler içindeyim
Yalnızlık sarmış kalbimi
Kalbim, ruhumla beraber eziliyor.
Sarılacak bir dal arıyorum
Bulamıyorum!
Kime sevgi gözüyle bakıyorsan
Anın da darbe yiyorsun
Kime bu benim dostum
Diyebilirsin!...
Saygı sevgi kalmamış, gönüllerde
En yakınında bile darbe hazır
Hani o benim candan sevdiklerim
Hepsi de birer birer kaybolmuşlar
Büyük hasret içindeyim
Ağlamak istiyorum
Ağlayamıyorum!...
Özlemler sarmış ruhumu
Ne yapsam gideremiyorum
Ne şarkılarda, ne şiirlerde teselli bulabiliyor
Kalp kırmak hiç bana göre değil
Hassas yüreğim eziliyor
Nedir bu insanlarda gördüğümüz
Kıskançlık mı, kindarlık mı?
Bilemiyorum!...
Sarıldım anılara
Albümdeki resimlere
Baktıkça kendimden geçtim
Gözlerim yaşardı, kalbim daraldı
Hani o gülerek bakan yüzler
Nerede o sevgiyle bakan gözler
Nerede o sevgiyle sarılan kollar
Hepsi birden yok olmuş
Yazıklar oldu, kaybolan insanlığa
Yazıklar oldu!
Kaybolan insanlık... Tebrikler...
"Yazıklar oldu, kaybolan insanlığa
Yazıklar oldu!"
Gönülden tebrikler Sevim hanım... Şiirinizi kutlarım.