Yazılmamış Kaderim

Bacağı aksayan bir masa gibiyim şimdi.
Ne zaman boşluğuma yüklensen; kaldıramıyor, devriliyorum.
Avcısına aşık bir kuş düşün,
Oltasına aşık bir balık,
Karanlığa aşık bir gül,
Ölümüne aşık, bir kadın.

İnsan sevebilir mi hiç görmediği birini?
Hiç gözgöze gelmeden, aşık olabilir mi bir çift yeşil göze?
Tenini hissedebilir mi, koklamadan?
Sesini duyabilir mi, konuşmadan?

Duyar...

Her gece sen geliyorsun yanı başıma...
Uzun uzun dertleşiyoruz.
Yazılmamış kaderimize, isyanlar ediyoruz.
Sen şiirler okuyorsun, ben dinliyorum usulca.
Arada ağlıyoruz.
Ellerin, mendilim oluyor
Ellerin, gözyaşlarım...
Sonra hayaller kuruyoruz bir rüyada...
Rüyalar, rüyalar ağlıyor.
Omzuna yaslıyorum başımı, omzun ağlıyor...
Uyuya kalıyoruz sonra.
Sabah oluyor...
Uyandığımda hep gitmiş oluyorsun.
Alnımdan öptüğünü hisseder gibi
Gülüyorum hayata, sevmişsin gibi...
Gibisi yok aslında. Öyle habersizsin ki benden,
gibisi yok.
Beni bir tek geceler dinliyor,
ötesi yok.