Yeknesak Makamında Bir Savaş
Yeknesak makamındayım,
Dostlar sağ olsun oturuşunda!
Sağa sola sallanır başım,
Ellerimin arasında.
Gözlerim sabit, hedef üç arşında.
Tebrikler!
Yenildim...
Sen kazandın...
Ama unutma
Savaşta galibiyet
Fethedilecek tek karış toprak
Öldürülecek tek rakip
_______________ kalmayana dek tir!
Bütün topraklarım zaten senindi
Bilemedin
Sevdiğine kızarsın ama öldüremezsin
Öldüremedin
Kem gözlerde tamtamların da
Seni benim kadar sevemez !...
Ateşi ateşle söndüremezsin.
Ya geç toprakları(m)nın başına!
Ya da bu savaştan vazgeç!
Çünkü:
Sen beni asla öldüremezsin!...
Sen öyle san şaşkın şair. Hele bir bahar akşamı bir yabancının kolunda gör bakayım. Eğer yine de ölmez isen getir o silahı, alnına ben sıkayım. Kutluyorum. Keyif alarak okudum. Nicelerine...
abi kardelen ki en büyük dostlarımdan birisi!
onun yazdığı her cümleye imzamı atarım...
senden öğreneceğimiz çok şey var...
kutlarım abi...
ateş ya da su, aynı elementlerin farklı bedenlere girip birbirleriyle savaşımı değilmidir? ... ve "ben" dediğimiz varlıksız varlığımız değilmidir, milyonlarca kardeşe karşı utku kazanan?
yaşam bu paradoksların ta kendisi galiba ki; bir kez düşmüşüz ellerine... ölümler bile yeniden doğmaksa eğer kurtuluşumuz olmayacak demektir...
en doğrusu uyum içinde yaşamayı denemek, başarabildiğimizce...
kutluyorum şair yüreğinizi.
Savaşın kazananı olmaz aslında.
😙👍👍👍
giriş ve gelişme çok iyiydi..
vazgeç bu savaştan zira sen beni öldüremezsin,,
bu kendine güvenin en somut örneği olsa gerek..
ki olması gereken aslında..
yani son ayrı bir güzel..
tebrik ve teşekkürler..😙👍