Yelkovan

Gök yerinden koptu sen gelince
Mavilik haykırdı kendi içinde
Bir bulut verdi yeryüzüne
Ve soğuk yağmur damlaları düştü üstüme

Kırk gün, gün doğmadı
Sonra kırk gün batmadı
Bir vakitsizlikte
Bir boşlukta geziniyordu zaman
Kendi eliyle atmıştı onu yelkovan
31/12/1997
............................................................


Düşten düşünceye bir gezi düzenledim
Ölülerin evinde kaldı aşkım
Onu en karanlık odalarda bıraktım
........................................................................