Yeniden

An-Kar'a teslim olmuş ve boyun eğmişti
Göğün kapısı aralık
Aylardan ise Ocak
Kar düşüyordu aralıktan sızar gibi...

Meşk meclisinin kapısı da aralık
Sızan ney sesi
Kulakların pasını siliyor
Ruhlara inşirah serpiyordu ilahi nefha gibi...

Yeniden rahmet ve bereket etrafı sarmalamış
Göz beyaz'dan vurgun yemiş bulanıklaşmış
Tersi, içte derin bir huzur iskan edilmiş
Hava ise temizlenmenin ve arınmanın arefesindeymiş...

An-Kar'a boyunduruğunu vermiş
Toprakta nemalanan kötü ve pislik ile mücadele için
Kar gökten sakince ve kararlıca inermiş
Her düşen kar ile şehri habis ruhlar terk edermiş...

Meşk meclisinde dostların terennümünde
Ney'in ise mest eden sesinde
Hüşyar gönüllere ve dimağlara
Yudum yudum huzur varmış...

Göğün ve meşk meclislerinin kapısı
Olursa her an aralık
Giren olmasa da sızan olur elbet
Toprak ve hava temizlenir
Gönüller ise huzur bulur ilelebet...

Not: An'ın neye teslim olduğu hayatımız için belirleyicidir...
Meşk meclisi şiirde temsilidir esas olan dostluğun yeşerdiği ortamdır...

29-01-2012