Yeniden

‘' korkmuyorum yılanın öcünden
bu yüzden dolanıyorum körpe mağaralarda ‘'



İnan
Bomboşmuş ve yavan
Dün göğsüme koydum elimi
Şarabi karanlıktı o malum mekân

Döndüm
Tahta masallar anlattım kendime
İrsî sancılar yükledim gecenin rengine

Kaleme uzandım
Nüzul vurdu bileğimi, yazamadım
Bende öte tüm yaprakları dişlerimle kopardım

Şiir
Sen değilmişsin meğer
ki kör olurdum ben gözlerimi asınca kirpiklerine
Dudakları kururdu yüreğimin, kızıl bohçalar açılırdı yanaklarımda.





Meğer şairmişim ben
Siyah duvara mavi iliştiren
Tutkummuş kafiyeleri oyuncak eden, sen koymuşum adını


Takvim yaprakları gibi koparıyorum şimdi tüm heceleri
Ve geriye sarıyorum zembereği
Yeniden giriyorum ana rahmine

Temmuz'da doğacağım
Ayın on dördünde
Deniz çekilirken o kumsaldan

Yeniden şair olacağım
Ayak izlerimle yazacağım yeni mısraları
Midye kabuklarına...