Yeniden Başlasam

Yeniden başlasam hayatın doğusundan
Emeklemelerimi sayabilsem çabucak hemen
Ayağa kalkışımı da hatırlasam dün gibi
İlk konuşmalarım kulağımda yankı bulsa
Yaramazlıklarımı annemden değil
Kendimden bilsem de utansam usul usul
Hiç unutmasam ilk öptüğüm minik kız çocuğunu
Kırdığım oyuncaklarımı saklayabilsem yanı başıma
Büyüğünce yapıştırıp versem yeni bir çocuğa
Saklasam her nefesini annemin
Öpüşlerine aşina kalsam her daim her devir
Hatırlayabilsem babamı bir hatırlasam
Onun da sesini kazıyabilseydim salyangozuma
Bir fotoğraf gibi gözümde kalsa her andığımda
Küpem olsa bir tanecik nasihati bir tanecik
Ah babam...

Yeniden başlasam hayatın doğusundan
Gencecik yüreğime taze aşklar doldursam
Taşısam en ücra köşelere yorulmadan
Uçarak geçse gençlik havadan yere inmeden
Yazsam tekrar tekrar şiirler durmadan
Yetmese ne kağıt ne kalem
Çocukça düşlerle yoğrulsam olmadığı kadar çok
Palavralar çıkmasa karşıma
Olsam her zaman karnı tok

Yeniden başlasam hayatın doğusundan
Delikanlılığın kitabını yine usulca yazsam
Bu değişmesin
Bedenimin beş metresine yayılsa kokusu
Her yaklaşan bilse, tanısa yeniden
Tosladığım o duvarı görsem bu sefer
Yanından geçip gitsem hiç bakmadan
Bir de nanik ederim ki neşeli
Hey gidi koca duvar geçtim seni desem
Göğsüm kabarık dimdik
Savulsun İzmir savulsun yer gök
Beklesem o güne değin bomboş kalple
Bilebilsem ah bir geleceğin günü
Sevebilsem yine şimdiki gibi seni
Bir yeniden gelebilsem
Ah gelebilsem...