Yenildim

Burnumu sürttüler bir kere daha yerlere,
'Sen kimsin ki,seveceksin bir Beyaz Gülü' dediler.
Haddimi bildirdiler,İstanbul sokaklarında.
Ölürcesine seven kalbimi yerden yere fırlattılar.
Bir sokak köpeği gibi dolandım kapısında,
Hiç acımadan inlete inlete ağlattılar.
O kalabalık şehirde yapayalnızdım,
Hep bir iz,bir ses bekledim Beyaz Gülümden,
Telefonlar kapalı,kapılar kilitliydi yüzüme.
Bir günde yaşlandım sanki,yüzüm çöktü.
Dizlerim tutmaz oldu,kalbim sancıdı,sancıdı...
Oysa uçarak gitmiştim kilometreleri umutla.
Bir gülüşüne canım kurbandı.
Beni yapayalnız koymaz dedim,yaban ellerde
Bir yerlerden ses verir dedim şimdi.
Bekledim,bekledim,bekledim,nafile bekledim.
Gözyaşlarımı kah içime akıttım,
Tutamadığım zaman kara gözlüklerimle gizledim.
Zaferinle kıvanç duy canım sevgilim,
Mutsuzluğumla mutlu olacaksan eğer,
Senin için sonsuza dek mutsuz olurum BEYAZ GÜLÜM.....