Yenilgi

zaman'ın mayınlı yollarından
akşamların hain pusularından

yasak savdığım sevdalardan
ve kendime gurbet varlığımdan
kaçıp gelmiştim


herkesten sakladığım
kullanılmamış anları
hüzünlerden kaçırdığım
ıslanmamış bakışları

az hasarlı düşlerimi
ve hafif yaralı gülüşlerimi
toplayıp gelmiştim


nerden bilirdim ki / sen
paslı bir kilit vurup yüreğine
kendinden bile çekip gitmiştin

yenilmiştin


kentlerin yağmalanmıştı
tutsak düşlerin
gülüşün yasaktı
uzak gözlerin

yoktu ellerin

yenilmişim