Yenilmek

dalgınım çok

gökyüzüm yok benim

güz vurgunu yemişim

bir yığın yalnızlık içindeyim

uçup gidiyor 

neye tutunsam

bitmez bir yolculuk 

aysız gecelerim

kuşların akşamı

daha mutlu

kaçıyorum kentlerden

gerçeğin gölgesine

mezarlıklara sığınıyorum

daha özgür hissediyorum

tutsağı olduğumuz dünyadan

çok uzağım çünkü

ruhumun

kaçıncı sürgünü

bunaldım şımarık sermaye

şehirlerinden

sömüren yırtıcılıklarından.

girdiğim her savaşta

yeniliyorum...

22.03.2019 / Üsküdar