Yer İtimi

Elbet

Kanım damarlarımdan çekilecekti

Evrende her şey ipini koparmış savrulurken etrafımda

Karakterini sızıyordu insanlık edep yerlerinden

Ayakların baş

Başların tekmelenip yuvarlandığı bir gerçeklikte

Yerin çekimini geri almasına da çok şaşmamak lazım

Anlam veremediğim

Hatta tanrının bile tenezzül edip anlam vermeye çalışmadığı saçmalıklarla harcanıyor ömrüm

İçimde birikip

Beni zehirleyen bu salyasal öfkeyi

İçine sümkürüp atabileceğim bir mendil de yaratılmamışken

Eee ben bu öfkeyi alıp nerelere sokayım

Karşı koymakmış

Hah

Karşı koymamın karşıya koymak olmadığını anladığım zaman

Kısacası işte tam o zaman

Aydınlanmıştım

Ve

Anlamıştım

Ki

Elbet bir gün bu öfke

Burnumdan süzülüp dudaklarımı

Dudaklarımda yalanıp laflarımı

Laflarımda kabarıp kibarlığımı sirkeleyecekti en derinden

Ah

Ah ki ah

Şimdiki aklım olsa

O zamanki aklımı ziyan etmezdim

Avuçlarım nasır olmadan

Milyonlarca küreğin canına yanmadan

Sulu dereleri susuz kalanlar için suçlamadan önce bırakırdım ben bu işleri

Ama ne denir

Hani illa birileri bu duruma uygun bir şey demiştir

Ki

Demişler

Her şeyin bir yeri ve bir zamanı vardır diye

Eee varmış cidden

İşte o zaman

Tüm bunlara şahit olunan bu ahir zaman

Yer ise

Onu hiç sormayın

Yer

Çekimini alıp

Yerine itimini bırakıp ayrıldı aramızdan

Eeee tabii ki kanım damarlarımdan çekilecekti

Başka ne gelirdi elden