Yeşil

Yeşilden bir tomurcukmuşum
Yıllar yılı bir tohum içinde uyumuşum.
Gün geldi değdi tenime güneş
Yemyeşil bir adım,
Adım gibi kardeş.

Yürüdü kan özü suyum
Akıl, vicdan, iman
Soğruldu toprak olan yerden.
Tevazu ikliminde büyüyen ben
Açtım, yorgundum, gün be gün
Doldu yüreğime nurdan bir ışık
Artık, rüzgarlarla dost, gün yüzüne aşıktım.

Titredim, neydi o gök gürültüsü
Yanımda açan çiçeğim soldu
Kızıl günler vurdu yüzüme
Her bir nehrimde akan
Binlerce can neferiyle.

Çoğaldı etrafımda vahye aç gönüller
Bir dönüş ki Rabbe, ne yer tutar ne gök.
İnce bir perdeyle örtülen manayı gördüler.
Hepsi bir yönde Allah diyerek,
Dönüyor geldiği ilk nedene.

(Kasım 2010 İstanbul)