Yeşil Suskunluğu
yeşile sar beni
ey! Sevgili
giderken benden gözleri mavilerin
akarken koynuna tanyelinin
çocukluğumun kavak püskülünden düşleri
küçük bir kızın umutlarından alırken
bıçak suskunluğu yokluğunu
usulca körfezin kan ağartısına bırak beni
bir damla katre akmadan
yağmurun sinesinden hasretine
küserken dudakları bülbüllerin gençliğimi
başı dibi düğümlü
bir gömleğin kucağına
lavanta kınası kokulu masumiyetimin
kundağına sar
sevdanı sayıklayan sevmelerimin
yetim yanını
bir karanfil yak giderayak
gök kubbenin seher vaktine eğilen sancılarına
ellerim kapanıp bir daha dileyemezken
seni Yaradan'dan
denizin Karayel'de salınan siyah saçlarının
ak boynuna as künyemi
anamın tarhana kokulu ellerinden
kopsun kıyametine yaşımın
ölümün kan çiçekleri
gözlerimin yollarında kalan bakışlarına
takılsın düşlerimden arda kalan papatyalar
susarken ceninler doğmayan çığlıklarımı
kefenimin dilkeşhaveran makamında
ağlayan yeşillerine
ey! Sevdiğim
acılarımın üzerine sessizce ört beni..
Ah sevda ,
Acıyı banarız kelimelere
Kutlarım
👍
👍👍👍 Tebrikler Filiz hanım....
dilkeşhaveran makamının ruhu sinmiş şiirin her mısrasına okudukça içine çeken bir huzur ve hüzün sarmalına kapıldım keyifti benim için yüreğinize sağlık....👍