Yeter

Neden böyle yapıyorum anlamış değilim
duygularımı yüzüne vuramayan biriyim
akıl ve kalemi buluşturan göz yaşı seliyim
yarınımı dünden ayıran yalnızlığın bilinmeyen sesiyim
bilinmeyen diyarların bilinmeyen eliyim
dursun zaman şimdi ve yarını bekleyin

aklımdan seni çıkaran sonbahar rüzgarları olsun
inancım tükenecek sonunda sen karanlık bir yolsun
olsun sen yine üzülme elbet vardır aklımda yerin
üzülmem ki ben sahiden,bir gün olursan elin
nisan yağmurlarını hatırlatacak tek kişi benim
aşk ise beklentin, en üst mertebesindeyim
yalnızlıklar ormanında kayboldum ,sensizliğin neresindeyim ?

kucağımda mutluluktan doğan bir buket çiçek
gereksizdi aynı yaşamın gibi sana değer biçmek
kalbimdeki acı izleri,örtemez kimse sizleri
ıslak kağıtlara yazılmış sana olan hisleri
ve gizlenen duygularda aranmaz hapisteki yüzleri
tanıyamazsın hainleri ,yaza çevirir güzleri
gülleri hep solmuştur dikenlidir ve kanar elleri
rüyalarla yetindim sana ben,hatırlarım kendimi

başarırdım zorlukları ödülüm sen olsaydın eğer
kaybetmişim hayat yarışını karşımda olduğun için meğer
sen yoksan yanımda hayat gerçekten yaşamaya değer
bedenim ve aklım yaşlandı ,ölmek istiyorum artık yeter...