Yeter Dedim Yetmedi
Felek hep gam yükünü vurdu durdu sırtıma.
Bıktım, usandım artık, yeter dedim; yetmedi.
Koca ömrün çilesi ağır geldi tartıma,
Sabrı sükunet ettim, biter dedim; bitmedi
Sevdim de sevilmedim yârdan yüzüm gülmedi
Can verdiğim kim varsa kıymetimi bilmedi
Bir tek Allah'ın kulu uğruma dağ delmedi
Sevdayı yüreğime katar dedim; katmadı
Mayam dertle yoğrulmuş, doğuştan bahtım kara
Zorlu geçen bir ömür açtı derinden yara
Ruhum hayata küsüp ne zaman düşse dara
Şükür; hüznü, kederi yutar dedim; yutmadı
Yaşamın eleğinden elendim lime, lime.
Dostum da yok derdimi kime diyeyim kime.
Şiirlerle halleştim, inledi her kelime.
Gönlümdeki ikrahı, atar dedim; atmadı
Gezdim gurbet ellerde, baş vurdum dağa taşa.
Hasretimi ekledim gözümden akan yaşa.
Sılanın özlemi zul gelince garip döşe
Kader belki elimden, tutar dedim; tutmadı
17. EYLÜL. 2017
Teşekkür ederim Naime Özeren hanım. Sevgimle.
Güzel bir hece şiiri okumanın hazzıyla ayrılıyorum sayfanızdan. Çok güzeldi. Kutlarım, sevgimle..