Yetim Bir S/avuntu

?İlk dördümü çeyrek geçen bir zamanda
Yamalı pantolonumla soluk aldım toprak hanenin odalarında ?'

Grisini is kokusuna musallat ederken sefalet
Paydaş günlerin eşiğinde tünerdi huzur

Her gece kentine göğünden salkım saçak ışık atar
İzbe düşlere sinsi bir gülüş sokardı

Duvara karşıydı argo yaşamlar
Tiner çekilmiş yalnızlık kadar baki
Ve berk ellerinde nasırdı toprak toprak

Nazarlık boyaların
Dudak çizgisi karaların
Us bakınmalarda alargaya çıkardı dün

Heybesinde çalımlık zamanların
Yenisine sırlanmış çerçevelerde
Tıpkısı sefilin
Göç taciri bir fukara yürekte

Cemreyi ayalara bavullayıp da
Dört mevsim çıkmazlarında
Gelmez günlerin çarşambalarında
Ardı sıra bakardı
Giden trenlere...Çocukça

Düşten öte bir avuntuydu
Satır satır işlenmiş tüm sema
Yare akıntılarda

İzdüşümlerinde bizden bir kalıntı
Silimlik aynalara yansıyan
Kendimden eski yaşlı bir leke
Ve çürümeye başlangıç bu gün gözlerde

İnfaz mahkemelerinde sanık sandalyesinde
Boş bir yaşam,üç adımlık mesafede

Yağlı urgana nakşedilen alın yazılarıymış güya

Heyhat ki;

Pimi çekilmiş soluk bir çığlık
Darağaçlarında geride kalan
Öksüz kalan kağıtlarda ağlamaklı oysa şimdi
Yetim bir s/avuntu