Yetmişlerde Takılı Kaldım

Sen anlayamazsın güzelim
Sen anlayamazsın beni
Beni anlamaya senin
Ne yaşın yeter
Ne aklın erer
Ben yetmişlerde yaşadım
Hayatımın en zor
Ama
En güzel anlamlı
Beynimde kalbimde iz bırakan
Anlatacak çok şeyimin olduğu günler
Yetmişli yıllardı
Ben yetmiş üçte
Futbol Fenerbahçe uğruna
Okulu bıraktım
Yetmiş beşte emekçi oldum
Ekmeğin peşine düştüm
Eve ekmek götürmeyi
O yılda öğrendim
Yetmiş altıda
Aşık oldum
Kalbimdeki fırtına ile mücadele ettim
Yetmiş sekizde
Dokuz şiddetinde depremi yaşadım
İhanet enkazının altında kaldım
Kalbim parçalara bölündü
Yetmiş dokuzda
Askere gittim
Kütahya gözümde tüttü
Gel teskere gel şarkısını
Bıkmadan usanmadan söyledim
Sen anlayamazsın güzelim
Sen anlayamazsın beni
Ben yetmişleri yaşadım
Ekmek yağ şeker
Telefon kuyruklarında beklediğim
Postacı yolu gözlediğim
Sevdiğimi görmek için
Kilometrelerce yol gittiğim
Mahallenin
Namus bekçileri ile dalaştığım
Yetmişleri yaşadım ben
Sen anlayamazsın güzelim
Sen anlayamazsın beni
Yetmişlerde
Yoklar yoksulluk vardı
Ev cep telefonum yoktu
Televizyonum buzdolabım yoktu
Bilgisayarım yoktu
Otomobilim yoktu
Yoktu,yoktu amma
Sırtımı dönebileceğim
Dostlarım arkadaşlarım vardı
Ahde vefa vardı
İbrahim Yunus Kadir Naci vardı
Ali emmi hasan dayı vardı
Boyacı Bekir vardı
Foracı Basri vardı
Artist Osman vardı
Cemi Turan vardı
Barış Manço vardı
Mangal gibi yüreğim
Bükülmez bileğim vardı
Leblebi gibi attğım gollerim vardı
Sen anlayamazsın güzelim
Sen anlayamazsın beni
Ben yetmişleri özlüyorum
Yetmişlerde yaşıyorum
Sen anlayamazsın güzelim
Yetmişlere takılı kalan
Bu duyguları pes etmeyen adamı
Şiirin silahsız Nöbetçi Şairini
Sen mümkün değil
Anlayamazsın
Zira sen,
Yetmişlerde daha doğmamıştın ki?

(11.08.2014)