Yıkık Şehir

Duygularını kaybetmiş köhne bir şehir gibiyim.
Acıların her türlüsü tatmış,
Yaşanılacak her şeyi yaşamış,
Kaybedecek hiç bir şeyi kalmamış bir şehir gibi.

Surları kırık dökük,
Terk edilmiş ve yapayalnız.
Kaldırımları sökük, sokakları buram buran hüzün kokan
Harcı ayrılıkla karılan bir şehir.
Her dosttan bir tutam ihanet tattı
İhanet, sadece hançeri alıp sırtına saplamak değildi.
Sessiz kalmak en büyük ihanetti.
Kanatmadan hançeri alıp da kalbinin orta yerine sokmak
Ve bir anda soluksuz bırakmaktı, sessiz kalmak
Ne şehirler nede şairler asla yalan söylemez.
Ne sessizlikler nede haykırışlar asla unutulmaz
Ve bunlar şehrin her yerine buram buram kazılırlar.