Yıkılmadım

Aydınlanan ufkumda, durmadan hep yol aldım
Dalgalandım duruldum, diz çöküp yıkılmadım.
Kar boran yağdı başa, bazen yollarda kaldım
Yüreğimden vuruldum, diz çöküp yıkılmadım.


Bir memleket, bir de yâr, sevmeye doyamadım
Başım üstünde tuttum, bir yere koyamadım
Gözlerimden sakındım, bakmaya kıyamadım
Yollarında yoruldum, diz çöküp yıkılmadım.


Ben gönülden severken, akan sular dururdu
Suları ıslatırdım, yağmurlarda kururdu
Satır satır şiirde, ne yürekler erirdi
Kâğıt oldum dürüldüm, diz çöküp yıkılmadım.


Bazen çok seviyordum, duygularda hazanı
Bazen sorguluyordum, adaletsiz düzeni
Hayran olur okurdum, kalemiyle yazanı
Aşk Yurdundan sürüldüm, diz çöküp yıkılmadım.


Sevdanın mahreminde, satırlara gizlendim
Seviyorken sevildim, özler iken özlendim
Aşk nârına yanarken, alevlerde közlendim
Severken hor görüldüm, diz çöküp yıkılmadım.