Yıkılmış İnsan
Hayatın acımasızlığında bir kere
Yıkılmış insan görmek istersen
Gözlerime iyi bak eski sevgili
İşte Senin eserin yıkılmış insan
Yüreğimdeki eskiyen sevdamı
Dizlerimdeki tükettiğin dermanı
Gözlerime bak gör sönen ışığı
İşte senin eserin yıkılmışş insan
Zaman baş edemedi benimle
Saçlarıma ak düştü senin derdinle
Şimdi dön bak bir kere geriye
İşte senin eserin yıkılmış insan
Bu şiirde haykırıyorken sana
Sen hala devam et insanları kırmaya
Ne geçecek eline bu hayatın sonunda
Bir avuç kinli yıkılmış insan
.................Tarık Kolbaşı.................
.................05.07.2010.................
İnsan yaşadıklarından bir çok şey öğrenir şüphesiz. Benim öğrendiklerimden biri de, hayatta kimsenin ardından yıkılmaya değmediğidir. Her çıkışın bir inişi vardır derler. İnanırım ki yükseklere çıkanlar da en az çıktıkları kadar hızlı yere gömülürler🙂
Kutlarım kaleminizi
Selam Tarıkcığım, Sana yaraşmaz yıkılmak. ''yıkılmadım ayaktayım dertlerimle başbaşayım.'' şarkısını söyle sen. 🙂🙂🙂 Şiirin güzel emeğıne yüreğıne sağlık. Nedense Benimde, Züleyhanında, seninde şiirlerin hep hüzün. Aşkta; sevgiyle hüzün kardeş gibiler hiç birbirlerinden ayrılmıyorlar. Sevgiler kardeşim... 👍👍👍
Kederle dokunmuş dizelerdi.Acı bir sesleniş duyurma eylemiydi şiir. Duyması gereken ne kadar duyar acaba?Sağır bir zaman dilimindeyse kişi duyulmaz hiçbir mısra. Tebrikler acının öyküsünü dile getiren kaleme.
Sen yikilacak adam degılsın pasam durusun saglam saglam durus,sarsılır ama yıkılmaz yıkılmaların siirlerde olsun Sevgiler bırakıyorum sayfana👍👍👍👍👍