Yine Gel

Yine gel bana,
Yine o gün gibi.
Bir sürpriz olsun,
Bana gelişin....
Öyle hasretim,
Öyle özlemle doluyum ki:
Bunu tahmin edemezsin.
Her gün binlerce taşıt gelir.
Binlerce insan geçer,
Bu kaldırımlardan.
Sen yoksun!
Ben yine beklerim.
Bu kaldırımlarda,
Boynum bükük ve yalnız!
Ümitsiz bir bekleyiş!
Bu!.
Gözlerim dalar uzaklara.
Yine tren garındayım.
Ellerim ceplerimde,
Seni beklerim!
Her gün tren gelir, gider,
Gözlerim dalar vagonlara,
Pencerelere,
Yine yoksun!
Öylece donar kalırım!
Yine sessizliğime dönerim.
Ne sen varsın!
Nede sana benzeyen biri.
Bir gölge var dolaşan.
Bu ben miyim?
Yoksa !
Bir başkası mı?