Yine Gelirim Belki


Yine gelirim belki
Güz gelmeden
...

Düş yollarına eski bir hüzünle
Kuş dökerim
Sözlerimde aylak sancı geciktirirken akşamı belki
Sislenen gizin gülüşüyle
Savrulurken suskunluğun çanı
Kanayan çocuk olurum
Yalın yolda yürümenin
Aynalara ve suya yüz verip
Öğrenirim büyümeyi


Gün güller içinde solan
Kekeme an
Karanlık yağmur avuçlarımdan sızan
Ay çağıltısı zamanın aklında göçebe sığınaklar
Uçurum açarken
Yine gelirim belki
Tutuşur ikide bir saçımı tarayan rüzgar
Ki, konuşursam azalacak
İçimdeki alaca öğüt
Su çürüyecek
Nefes nefese an kalacak

Usul usul sararan tohumların
Acemi yalnızlığına yumak gibi toplaşan sancım
Dumanlı ıslığın iyi çiçekleriyle
Dudaklarıma bir söz doğur
Öylesine yorgun belki

11 Ağustos 2023 337 şiiri var.
Yorumlar (4)
  • 8 ay önce

    Koro halinde o güz’ü bekliyoruz,düş yolcuları treni’nde, akşamın gizi’dir sinemize çöken, ay eşlik etsin şiire

    Giriş söylemini çok beğendim

    Kutlarım Tülay hanım

    Sevgiyle.

  • Hüznün girdabında hayata kement atan düşsüz çocukların kavruk kalbiyle dinledim şiirin sesini. Düşe kalka yaralarla kanayarak büyümeyi erken bilenlerin sofrasıyla tattım şiiri. Su çürür, varsın çürüsün. Her girdabın çığlığından, yeni merhabalar doğar sözlerin ıslığına. Merhaba.