Yine Sen

Elime kağıt , kalem aldım.
İki satır yazmağa kalktım...
Olmadı...
Yapamadım...
Başaramadım...
Her kıtasında sen vardın
Her mısrasında sen
Yazarsam ölürüm.
Yazmasamda
Yine sen , yine sen

Gırtlağıma kadar hüzünlüyüm işte...
Ne yürek dayandı , nede gözyaşı hasretine
Boğuluyorum , nefes alamıyorum sen aklıma gelince...
Yine sen , yine sen

Seni sevmenin bedeli çok ağır imiş...
Ömrümce çeksemde...
Hiç bitmez imiş.
Yollar çoktan ayrılmış...
Vuslat gelmez imiş.
Yine sen , yine sen

Yorulmak bilmiyor bu zavallı yüreğim...
Seni sensiz sevmekmiş benim kaderim.
Belli etmem kimseye , siğneye çekerim.
Yine sen , yine sen

Beden başkasında , yürek sende
Ben seni seviyorum , sen sevmesende
Bana bir ihtimal bile vermesende
Dünyayı yakarım yürekteki ateşimle
Elimde değilki , dinmiyor işte
Yine sen , yine sen

Biliyorum artık yasaksın bana
Yanımda olsanda uzaksın bana
Aklımda fikrimde sen
Ah be karagözlüm...
Yine sen , yine sen