Yine Seni Yazdı Kalemim..

Kırdım kalemimi sen gittikten sonra,
Artık seni yazmasın istedim.
Adını sildim şiirlerimden,
Ve sana ait her şey gitti yüreğimden..

Çok üzülmüştüm gidişine
Şimdi anlıyorum ki boşaymış isyanlarım
Yazıkmış tükettiğim her bir nefesime..
Ve sevgilim.. bir şeyi daha çok iyi anladım
Anlamsızmış seninle geçirdiğim tüm zamanlarım..

Yırttım duvara astığım resimlerini,
Seninle dinlediğim tüm şarkıları sildim hafızamdan
Çare olur mu bilmem ama,
Adınla birlikte hatıralarını da sildim
Hem yüreğimden hem de tüm hayatımdan..

Çareler üretiyorum kendimce,
Seni unutmaya dair (!)
Biliyorum ki senin canın yanmıyor
Aklına bile geliyor muyum, kim bilir?

?olmasaydı sonumuz böyle' diyorum
Gözlerim doluyor, yine aklıma geliyorsun.
Arada bir içip tüm yaşanmışlıklara küfrediyorum
Sızıp kaldığımda bir köşede, sende yok olup gidiyorsun..
Doğrusuda bu ya, sana yakışanı yapıyorsun!..

Gör işte, bu kalemde seni yazdı
Ne kadar kırsam da, yenisi seni anıyor yine.
Ve ben o an anlıyorum ki,
Benimde kalemimin kırılma zamanı geldi .
Haydi sevgilim, sen çok iyi bak kendine!..