Yine Seveceğim

Anestezi müdahalesi ile tıfıl kalbimin zerre parçası,
Hissetmez oldu şimdilik seni,
Gitmelerin erbabı sana karşı bu tek çareydi,
Hatırlarsın,
Ben gizli özne rolü kesiyordum ya sana karşı,
Şimdi bu sayede de kendi hayatımda bir tek,
Belgisiz zamir oldum...

Gözlerin geçen gün haciz etmek için arta kalanımı,
Pişkin pişkin sırıtarak bana uğradı,
Her şeyimi aldı sen kokan tütsüyü dahi,
Çok direndim lakin bir türlü laftan anlamadı,
Bende ses çıkmasın diye,
Dudaklarıma pens atıp sayısız kere,
Sövdüm içten içe,
Gözlerine veya sana değildi asla bu,
Bu sadece,
Müşküllüğüme idi...
Oysa kaç defa sevk kağıdı alıp beyaz önlüklülerden,
Hayata dediydim,
Azledileyim şu sevdadan diye,
Dinlemedi....

Senden sonra,
Önünde el pençe divan durduğum saygın gece,
Miskin halimden yararlanıp,
Asgari umutlarımı aşırdı gelip gidip cebimden,
Sabahlardan medet umdum,
Ancak güneş üryan bırakmış dünyayı kendinden duydum,
Bundan sonra olacakmış,
Hep gece,
Hep gece...

Kördüğüm bir şehrin bütün düğümleri sana çıkıyordu,
Gözlerine mil çekilip kör olanda bendim,
Şimdi beni sensizlikte kaybettiğimden,
Duru yağmurlar dökülmez oldu yüce göklerden,
Hüzzam makamında,
Senelerce...
Süresizce...

Artık,
Ellerim başı belli bitişi eğer bitecekse belirsiz uzun bir,
Nekahat döneminde,
Usturuplu duruşum belki sonuna kadar dayanmayacak,
Belki de bu sadece bir illet,
Ya da bir ibret,


Bezginlik zehir gibi işlerken gece yarısını bilmem kaç gece,
Kanıma,
Ben bu illetten kurtulamayacağım biliyorum,
İbret alacağımı da hiç sanmıyorum,
Çünkü hissediyorum,
Belki bir gün yine seveceğim
Kalbim şu an emanet olsa da hissizliğe,
Yine seveceğim...