Yine Yalnızlıkta Hüzünlerdeyim

Yine vakit gece,
Yalnızlıkla baş başayım
Seni düşünüyorum,
Gülmeyi unuttu gözlerim
İçimde var bir hüzün,
Sebebini bilmiyorum...

Havaya bakıyorum,
Karanlık bir atlas,
Tıpkı ruhumu saran
Bir hüzün gibi
Ay bulutlarla sarılmış,
Yıldızlardan eser yok...

Çok evlerde ışıklar kapalı,
Bir iki evde ışıklar var
Kim bilir onlarda da
Var düşünceler,
Belkide ondan dolayı,
Halen uyanıklar...

Yine sen varsın aklımda,
Sen uykudasın,
Bense uykusuzlukta
Hayalinle beraberim
Seni düşünüyorum,
Seni ne kadar çok seviyorum...

Belki sevgimdendir,
Belki de özlemden
Ruhumu saran,
Bu üzgünlük, bu sessizlik,
Elbet bir nedeni vardır,
Gelip geçicidir bu ruh halim!