Yirmi Yedisiydi Eylülün!

Yağmurlu bir sabah yine,
Bulutlar ağlıyor Eylülün gidişine...
Sözünde durmadın,
Ardından demeyeceğim güle güle...

Üç sene önce bugün,
Yirmi yedisiydi Eylül'ün!
Solduğu gündü gülümün,
Hoşça kalın olmuştu ölümüm...

Sen giderken usulca,
Eylül fısıldamıştı kulağıma
Gelecek yine,
Yeter artık ağlama...

Nice Eylüller geldi geçti...
Benim yürek sancım hiç dinmedi,
Malum O' ?İLK?ti!
Aşkım sensizliği bile terk etmedi!

Eylülde durmadı sözünde,
Getirmedi seni yirmi yedisinde...
Üç yüz altmış beş gün yine,
Beklemek var seni delice...

Giderken sevdiceğim...
Ardın sıra hoşça kal demesem de
Sen hep mutlu ol hep gül...

Yolun açık olsun Eylül!

27 Eylül 2008 19 şiiri var.
Beğenenler (2)
Yorumlar (27)
  • 15 yıl önce

    emeğine sağlık güzel bi şiir inşallah bi daha seferki eylül sana getirir istediğin şeyi👍

  • 15 yıl önce

    valla diyecek söz bulamiyorum....😂👍 tebrikler esin kardesim kalemine saglik👍

  • 15 yıl önce

    Yar ve yarenle içtiğin demli bir çaya hasret kalırsın artık Artık â??Bir zamanlar...â? deyip yalnızlığına ağlarsın Güzele dair olan her şeyini bavuluna atar saklarsın Yürüyüşüne eşlik eder şehrin ölü yaprak yığınları Ve artık gitme vaktidir, ardına bakmadan sen de gidersin

    Madem ki vakit gitme vakti Madem ki zaman hazan zamanı O vakit ben de gidiyorum Alsın beni de yanına gitme vakti...


    Saı papatya merhaba (:

  • 15 yıl önce

    Hicran kokusu sofralarda ekmek niyetine yenilirken Çeker gider bir yanı sen olan, sen kokan her şey Bir hüzündür, aniden çöker yüreğinin en derinine Anlam veremediğin bir veda dillenir her köşede Sana kalansa, gitme vaktidir deyip, çekip gitmektir

    Hazan denilirmiş bu mevsimin adına artık sen de bilirsin Kararmasa da, her şey sararmaya mahkummuş görürüsün Gelenin kaderi gitmelerin alnına yazılmış artık okursun Susmalara yelken açar tüm konuşmaların artık susarsın Artık gitme vaktidir der, çekip tüm kapıları, çıkar gidersin

  • 15 yıl önce

    Yavaş yavaş suyunu çekerken toprak Sessiz bir fırtına çalar şehrin sokaklarını Derken yapraklar sararır, solar tüm çiçekler Etrafta turuncu bir renk cümbüşü Her yer tane tane yaprak ölüsü İşte bu gelen eylül, eylülse vedanın öyküsü

    Her bacadan bir tutam ağıt yükselmekte şimdi Şimdi sılayı bir bir terk etmekte tüm dostlar Zaman bitmeyen bir yalnızlığın türküsünü söylerken Kelimeler kıpırdamayan ağızlarda çürümekte Gitme vaktidir artık, kendinden ve kendin olandan