Yırtık Ayakkabı

Ben bir yırtık ayakkabıyım
Kışın, soğuk, kanlı ayağının
İnsafsız müsebbibi...
Bu yıl da üşüyeceksin, çare yok
Yırtık dondan çıkar gibi çıktım
Paranı, şahsiyetini, umudunu,
Yitirmeseydin,
Üç kuruşluk hesapları sorgulatmazdım

Sen bir çaresizlik abidesisin
Insafım yok
Bu kış hiç olmadığı kadar çetin...
Limanları kaybettin çeyrek zaman giderlerinde
Şimdi, buzlu bir sorgu yiyorsun kahvaltı niyetine
Kimsin sen?
Bir ayakkabı ikiletir mi kırılganlıkları?

Ben bir yırtık ayakkabıyım
Baş parmağı buzhane parkında
Iki dirhem bir çekirdek heykel kıvamında
Halkın suçu yok
Ezilen ise yüreğim...

Ben, yırtık ayakkabı
Serçe parmağı karla oynatmaya çoktan yeminli...