Yitik

akşamdan sabaha bir hüzün çöker
gönül çırpındıkça batağa çeker
yetim yürekliler boynunu büker
ezeli yaraya bulunmaz derman

sensiz gecelere kahır yazılır
gök kubbe yırtılır mezar kazılır
yıldızlar kaydıkça ruhum üzülür
mahşerin üstüne kurulmaz meydan

rüzgar üfledikçe başlar bir telaş
yakar bir kıvılcım sönmez bu ateş
dokundukça yakar o kızıl güneş
sular durulsa da durulmaz zindan

yine şiir düştü gamlı geceye
bil ki tutsak oldum üç beş heceye
devleşince matem döndüm cüceye
el ayak kesilir dirilmez kurban