Yitik Bir Dilek

Kalemimden çıkan her hecede bilinmezlik notaları...
Gözlerimden süzülen,
Bıçak gibi ayazda çıplak dolaşan bir sevdanın ümidi...
Fırtınalı havada vurgun yemiş bir liman,
Sessizliğe dolanan cığlıklar,
Ve kırgınlığını hırçınlığa bırakmayan bir aşkın şiiri...

Ben sensizliğin arkasından bakarım.
Ellerimi çıkarıp ceplerimden,
Düşlerimin cesaretini bir köşeye atarım...

Hep dilimin ucunda tuttuklarımın bedeli,
Yola cıktığımda ağır bir yük oldu bedenime...

Bırak rüzgar alsin götürsün düğümlerimi.
Karanlığın şavkında biz kalalım...

Göreyim diye sana olan menzilimi,
Armağan edemedim,
Vaktimin vakitsiz haykırışlarını...

Güneşi görmedi ki eriteyim hayalimi.
Kuyulara yüz sürüp,
Gem vururken sensiz yanlarima...

Avuçlarımda unutmuşum dünyayı.
"Sen" dilerken nabız atışlarım,
Sevdiğim demeyi dilemişti belki de...

Kendi mısralarımdan taşamadım,
Bilinmez yolculuğa...
Avuç avuç duayla,
Tek bir şiir dilerken kalemim.
Mürekkebi yudumlamak istememişti...