Yitik Bir Dündür Aşk

Yüreğimin sürgün korkuları cebimde
Gözlerimin şafaklarında iki büklümüm
Hangi şamar acıtır özlemli gönlümü?
Hangi acının kederi beni vurur?

Kuşkularımdaki ezber bulutlarında
Yıllanmış bir mum yanar içimde
Acıtılmış çiçekler büyür bahçemde
Kendim bölerim en tatlı uykularımı.

Gördüm ki, bütün türküler dağları söyler
Bütün baharlarda tomurcuk kana döner
Ölümcül bir soyut tüm boyutlarımda
Kanlı bir düğümden hep kan damlar.

İlk düşen benim her sabah aşkın yollarına
Düşlerimin çilesinde kurarım şiir tezgâhımı
Yitik bir dünü tutamam nasırlı avuçlarımda
Her fırtına öncesinde koparırım zincirlerimi.

Aşklara kefil olsa hiç yaşanmamış tarihler
İnancın aldatılarını asla yaşamasa sevenler
Kendini arayan ırmaklarca sevgiyle yürüse
Aynalar suretlerinde aslını hiç göstermese.

En uzağındayız gücümüzü zorlayan denizin
Bozgun yenilgilerin girdaplarında eskimişiz
Ölümsüzlük iksirlerini aramaktan yorgunuz
Kendi sularımızda en çok dünleri kaybetmişiz.