Yitik Değerlerin Hazinesi

Ruhunun aksi ruhuma yansıyan dost
Yağmurun titrek serpilişinde
Umutsuzluğumda buldum seni


Ağlarken gözyaşıyla doldu Fırat
Merhamet yüreğinin gizindeydi
Sakladığın o naif sevginden
Müşfik bir mendil uzattın çaresizliğime


Bilir misin
Gökyüzü ağladı
Yası düştü hüzünlü çehreme
Bense intizarımda buldum seni


Bitmeyen umuda adanmıştı mavi gülüşleri şehrin
Gül kokulu özlemleri konuk etmişti kaldırımlarında
Ölüme göz kıpan yıldızlar kadar uzaktı
Belki de bir nefes kadar yakın
Gecenin suskun bekleyişleri...

Hisli bir kalbin dokunuşuydu
Şiirlere sunduğun mana denizi

Avuçlarında hicranı saklayan dost
Tut ki o hicranın adı bendim
Sense ben kadar hicran...


Çizdiğim sınırların ihlaliydi
Kalbine dokunduğum her kelime
Ben ruhumun sesiyle seslenirdim sukutumda
Çağlardı adına derya dediğim nehrim
Oysa durgundu güneş gözbebeğimde...


Türküler söylerdi turnalar kanatlarına sevdayı yükleyip
Hangi buluta yaslansam gözyaşı ağırlardı beni
Bilirim istesem silerdin ellerinle
Asırlık kirpiklerimi...

Bilir misin
Ben ay ışığı
Mehtabın saçlarından damlayan
Sen teselli durağında nadide bir umman...


Vefa sadakat denizinde bir nci
Gönlünün limanından topladığım
Sen yitik değerlerin hazinesi
Kalbi riyaya kapalı dost
Varlığını adımlarken , yalnızlığımda buldum seni...

Züleyha Özbay Bilgiç//2010 nisan

değer verdiğim bir dosta ithafen..

güzel yorumuyla şiirime anlam katan Mustafa Kemal Serhatlı ya teşekkürlerimi sunarım