Yitirenlere

/Kimi yitirir ellerinin arasından getiremez geri,
Kimi ise,
Anlamaz bile yitirdiğini./

/Saçları cümleleri gibi birbirine karışan,
Üzerinde sol cebi olmayan renksiz paltosu ile,
Deniz kıyısında bir adam var,
Martı çığlıkları içini acıtırken,
Yakamozların dahi uyanmadığı saatte,
Her şeye rağmen adam fısıltılar duymak ister gibi,
Bir beklentisi var gibi,
Gözleri de çakılı ufukta bulmuş engin maviyi,
Bir giz var onda/bir his...
Lakin meçhul...
Ey deniz kıyısında ki adam/hadi söyle bana,
Neden oradasın?
Neden orada.../

/Çehresi ruhunun yediği sillelerden mağdur,
Üzerinde sağ cebi olmayan renksiz paltosu ile,
Raylar üzerinde bir kadın var,
Hüzzam makamı dudaklarını titretirken,
Vagonların huysuz edalarının tavan yaptığı saatte,
Her şeye rağmen kadın haykırmak ister gibi,
Bir diyeceği var gibi,
Yüreği de tutsak kendinde bulmuş kara treni,
Bir giz var onda/bir his...
Lakin meçhul...
Ey raylar üzerinde ki kadın/hadi söyle bana,
Neden oradasın?
Neden orada.../

/Korkunun sinsice damarlarında ilerlediğini hisseden,
Üzerinde cebi olmayan renksiz paltosu ile,
Mezarlıkta bir çocuk var,
Rüzgar kırbacını şaklatır/yağmur bedenini hırpalarken,
Türbe yeşilinin ay ışığı ile karıştığı bu saatte,
Her şeye rağmen birilerini arar gibi,
Biri/leri yanında olsun ister gibi,
Elleri de tutsak gecede bulmuş kimsesizliği,
Bir giz var onda/bir his...
Lakin meçhul...
Ey mezarlıkta ki çocuk/hadi söyle bana,
Neden oradasın?
Neden orada.../

Ey dost...
Şunu iyi bil/yitirmek çok kolay da,
Bulmak zor,
İnan ki çok zor...