Yok

İliklerime kadar
Yokluğun
Dokunur bana...

Çayımın şekeri
Ağzımdaki sigara
Eksik olsa,ya da olmasa
Karnım açlıktan ,
Zil çalsa da
Dokunmaz ,
Yokluğun kadar bana.

Sen fakr-u zeraretim
İçindeki yega^^ne
Uzaktaki varlığım
Dokunulmazlık yüklendi

Kör olmuyor yokluğun gözü
Keşke başımı sokacak
Kendi mülküm olaydı,
Ama kiradar evim.

Ev sahibim
Her merdiven tıkırtısında
Kapının başında
Çocuk gelse
Kadın gelse bile
Kapımda ikinci zaruri misafir.

Böylesi görülmemiştir
Belki bana öyle gelir
İlk defa ömrümde
Kiracı olmak
Yoksul olmak
Bu kadar koyar bana.

Rahmetli Büyükannem
Tuvalet kadarcık olsun
Senin mülkün olsun derdi
Ne kadar haklıymış
yerde yatmasın,nurda yatsın.