Yok Benim

Hep yaya yürüdüm olmadı atım
Bey paşalar gibi hanım yok benim
Yıllardır koşarım aç bir ırgatım
Vekil, bakan gibi şanım yok benim

Sermayem olmadı iş, gücü sattım
Yazıda, yabanda toprakta yattım
Haramı, rüşveti top yekûn attım
Haram sütü emmiş kanım yok benim

Bulgur aşı verdim evdeki aça
Tarağım olmadı kirlenmiş saça
Bir pantolon bile yok iken kıça
Takım elbiseli anım yok beni

Çok tezek kokusu sindi üstüme
Yokluk ile zıkkım kattım sütüme
Yorgan bulamazken kendi üstüme
Kapılarda zilim çanım yok benim

Para, pul yok zengin gibi dilimde
Kazma kürek vardır benim elimde
Zorlamaktan kambur çıktı belimde
Ağlamaya nazik canım yok benim

Tanıdığım yoktur torpilim olmaz
Lotada, totoda şans beni bulmaz
Bendeki insanlık sevgisi solmaz
Bahçıvan diye bir sanım yok benim

Necati aç iken, onlar yediler
Uzaktan, uzağa, bakıp sevdiler
Kafası çalışmaz bilmez dediler
Hiç politikacı yanım yok benim



Necati KEÇELİ
İZMİR